Rob Scholte is een postmodern kunstenaar die bestaande beelden uit een context haalt en ze in een nieuwe context plaatst, waardoor het beeld een nieuwe betekenis krijgt. Hij zoekt vaak hierin de randjes op met plagiaat. 

Naast zijn succesvolle kunstzinnige leven, lijkt zijn persoonlijke leven achtervolgd te worden door pech of drama's. Ondanks dat hij beiden benen verloren heeft tijdens een aanslag, zijn woning in beslag is genomen met daarbij zijn kunst, blijft hij strijdvaardig. Ik denk dat een deel van deze tegenslagen wel een relatie heeft met zijn karakter. Hij denk namelijk vrij zwart wit en kent niet echt compromissen. Zo was hij eerst een media persoonlijkheid, maar na zijn aanslag hadden ze het vooral over zijn benen en heeft hij jaren geen contact gehad met media. Hij zag dit zelf als een soort experiment wat er zou gebeuren als je de kunstenaar weghaalt van zijn kunst. 

De speerpunten die moeten blijken uit de collage zijn:
-visionair;
-mobiliteit;
-experimenterend;
-extrovert;
-geen middenweg;
-energiek;

De locatie die is gekozen is aan de van het bos bij de slijpbeek. De precieze plek is aan gewezen in de locatie collage. Verder heb ik ook al gedacht over het ontwerp tijdens de locatie keuze. Zo is het eerste idee  dat hij op de mensen neer kijkt in plaats van altijd  omhoog te moeten kijken (vanuit zijn rolstoel).  

Gedurende wat te schetsen kwam ik tot het idee een archetype huis in een boom te plaatsen. Hierdoor wordt ook de link met zijn kunst gelegd door bestaande beelden andere context te geven. Het moest dan ook echt een huis blijven, zoals een kind hem zou tekenen.  Door dit beeld in een andere context te plaatsen geeft dit het begrip wonen een andere ervaring. Ook sluit deze manier van wonen aan bij een aantal speerpunten die kenmerkend zijn voor Rob Scholte.

Voor de essentiemaquette heb ik geprobeerd om een beeld te geven van het concept wat ik in mijn hoofd had. In het ontwerp vallen 3 huisjes te zien (aanname), die verbonden zijn door middel van loopbruggen. De bomen gaan in dit geval door de huisje heen en dient ook meteen als constructie. 

Bij nader inzien kwam het concept niet zo sterk naar voren in deze maquette. Juist vervreemde huisjes die afsteken tegen bos op de achtergrond zorgen ervoor dat het bestaande beeld ook opvalt in zijn context. Ook krijgt het huisje daardoor een extrovert karakter. In deze maquette waren ook al te veel ontwerpkeuzes gemaakt die ik eerst zal gaan bestuderen en heroverwegen. Ook had ik moeite met dat mijn idee eigenlijk al vrij ruimtelijk was waardoor de essentiemaquette ook een ruimtelijk model werd. 

Dit ruimtelijke model ging al meer de richting op die ik wilde. Ik heb gekeken naar traditionele gevel kleuren. De wanden vallen bij nader inzien in de herfst wel grotendeels weg en het dak gaat op in de schaduwen van de bomen op de achtergrond. Hierdoor gaf mij dit het inzicht dat dit niet vervreemdend genoeg was. 

De slaapruimte heb ik meer privacy gegeven door deze hoger in de bomen te positioneren, maar in de volgende studies ga ik kijken of er meer mogelijkheden zijn, omdat een gelijkvloers plan beter zou passen bij de fysieke gesteldheid van Rob Scholte.

Wel is de binnentuin in de lucht een idee geweest die ik heb meegenomen in het uiteindelijke ontwerp. Door deze binnentuin zal de gebruiker zich omringd voelen door bomen en trekt het gebouw zich niks aan van het bos en het bos niks van het gebouw.  

Om het ontwerp verder door te ontwikkelen en te specificeren was een analyse van  de bestaande locatie nodig. Zo moest ik ongeveer een beeld hebben van waar de bomen staan. Ik ben dus naar de locatie geweest en heb aan de hand van de foto's en het locatie bezoek de afstanden van de bomen ingeschat. 

Vervolgens heb ik mijn metingen verwerkt in de kadastrale kaart van het gebied. Daardoor heb ik ook een beeld van de paden en de positie van de slijpbeek. 

Om het concept van de archetype huisjes in de bomen extra kracht bij te zetten komt er een universeel huisje. Elk huisje heeft een andere functie zo is er een huisje voor slapen, eten, wonen en werken. Elke huisje heeft een afmeting van 5x8m. Door deze maat was ik in staat alle functies binnen de ruimte in te passen. 

Daarna ben ik de huisjes gaan combineren met gangen om een gebouw te krijgen. Ik heb de gemaakte plattegrond van de omgeving als onderlegger gebruikt voor het maken van een variantenstudie. Uiteindelijk kwam ik uit op een vorm waarbij de volumes aan de buitenkant van de binnentuin in een ronde zijn gepositioneerd. 

De toegang wordt verschaft via een lift omdat het door de fysieke beperking van Rob lastig zal zijn om zonder een lift de hoogte te overbruggen. Wel word de gang die de lift met de woning verbindt hetzelfde als de andere gangen, dit zorgt voor eenheid in het ontwerp. 

Dit zorgde ervoor dat ik functies aan de ruimtes toe kon dienen. Ik heb hierbij rekening gehouden met mate van privacy en de routing. Voor de routing krijg je door deze vorm een soort cirkel waar je dagelijks doorheen gaat. 
1. Je staat op vanuit bed en gaat naar de eetruimte.
2. Na het eten kun je naar de woonruimte en werkruimte.
3. Hierna zullen de handelingen eten leven en werken zich afwisselen. 

1. Ook de mate van privacy en het zicht is belangrijk voor het ontwerp. Het slapen zit daarom wat dieper in het bos, waardoor privacy en rust gewaarborgd blijft. Daarna opent de woning zich aan de hand van het routing schema langzaam op. Wanneer Rob Scholte van de slaapkamer naar de eetruimte zal gaan zal hij in de gang van beide kanten omringd worden door groen, dit maakt je meteen fris en klaar voor de dag. 

2. De eetruimte heeft een opening richting het zuiden (naar beneden op tekening). Door de minimale hoeveelheid openingen in de zijgevels bied de ruimte een prachtig uitzicht over de slijpbeek, maar blijft enige privacy gewaarborgd. 
3. Daarna zal Rob Scholte naar de leef of werkruimte gaan. Deze ruimtes stellen zich vrij open op. Het zijn als het ware podiums waar de artiest Rob Scholte kan werken en ontspannen. De leef en werkruimte hebben onderling ook zicht op elkaar. Zo kan Rob zijn vrouw nog zien als hij een het werken is, maar kunnen ze toch afzonderlijk hun ding doen.

Voor de woning heb ik een schetsmatige plattegrond gemaakt waarin ook te zien is hoe de indeling zich verhoudt tot de volumes van 5x8. Belangrijk aan de plattegrond is dat het vrij ruim is opgezet. Zo heeft elke ruimte voldoende doorgang voor de rolstoel en kan er ook gekeerd worden, omdat ik op de meeste plekken 1,5m heb aangenomen voor de draaicirkel. 

Als eindmaquette heb ik het gehele model op schaal ingepast in zijn context. Het gebouw in de context maquette is niet volledig gematerialiseerd. Daarom heb ik naast deze maquette ook de slaapruimte met daarbij horende gang gedetailleerd uitgewerkt in een afzonderlijke maquette. 

Context maquette 

Voor deze maquette heb ik ervoor gezorgd dat het gebouw niet van boven kan worden bezichtigd zonder de kap weg de halen. De kap zorgt heel abstract voor het effect wat de bomen hebben op het gebouw. De boomstammen lopen net als op de plattegrond langs het gebouw heen en soms ertegenaan. 

Gedetailleerd model 

Ik heb de slaapruimte heel gedetailleerd uitgewerkt om zo ook een beeld te geven van de ruimtelijkheid van het interieur. 

De gangen zijn minimaal en reflecterend van buitenaf, waardoor het vragen oproept over de toegankelijkheid van de huisjes. De volumes van de huisjes worden wit gemaakt, hierdoor worden ze maximaal vervreemd van de schaduwen van het bos op de achtergrond. De huisjes aan de bosrand zullen het grootste deel van de dag belicht worden, omdat ze georiënteerd zijn op het zuiden waardoor ze extra in het oog springen. De slaapruimte zal meer in de schaduw liggen waardoor de witte afwerking er minder uitspringt, maar dit komt ook de privacy tegemoet. De constructieve kolommen en windverbanden zijn allemaal gemaakt van reflecterend aluminium waardoor de witte huisjes bijna lijken te zweven. Dit geeft een nog bijzonderder en vervreemder beeld. 

De slaapkamer heeft een uitzicht over het bos als men overeind zit. Wanneer je gaat liggen kun je de toppen van de bomen zien en de sterren en de maan als de bomen in de winter hun bladeren verliezen. 

De badkamer is links in het volume gesitueerd. Hierdoor doucht je eigenlijk voor een groot raam, maar door de begroeiing van de bomen en de hoogte heb je toch je privacy. Hierdoor krijg je ook het gevoel alsof je buiten in het bos doucht.

Gedurende het verloop van dit vak ben ik steeds beter geworden in het maken van maquettes. Tijdens de start van de Minor had ik hier weinig ervaring mee, maar in de loop van de weken kreeg ik het steeds beter onder de knie. Dit zie je ook terug in de laatste 2 eindmaquettes die veel beter ogen dan de concept- en ruimtelijke maquette. 

De vorige periode had ik mezelf het doel gesteld vooral nauwkeuriger te werken en ook materialen als staal uit te proberen. Ik ben vooral blij dat ik ben gaan solderen, want ik merkte na wat gepuzzel dat het eigenlijk best makkelijk is om van staal een maquette te maken. Ik moest gewoon even over de drempel heen. 

Verder wil ik de heren Seth en Hayke bedanken voor de interessante begeleidingsuren en het motiveren om andere technieken uit te proberen.